Station Europaplein
Gerald van der Kaap, ‘I want a permanent wave’, 2018
Europaplein | Europa
Station Europaplein vormt de toegang tot de RAI, het ROC en de Amsterdamse School architectuur van de Rivierenbuurt. Per dag maken er ongeveer 20.000 passagiers van het station gebruik, onder meer als aansluiting naar het treinstation Amsterdam RAI. Het beurzencomplex RAI staat internationaal hoog aangeschreven en trekt veel buitenlandse bezoekers – op het International Broadcasting Convention alleen al komen jaarlijks 55.000 bezoekers af van over de hele wereld.
Het complex huisvest de meest uiteenlopende evenementen: van huishoudbeurs tot Aquatech, van HISWA tot juristencongres, van Horecava tot een bijeenkomst over nieuwe kankertherapieën. De RAI verbindt vakgenoten, handelaars en taalgenoten op allerlei gebied en is een plek waar veel verschillende talen gesproken worden, van land en vak. Kortom, interessante aanknopingspunten om Amsterdam te bekijken vanuit Europees perspectief.
In station Europaplein werden de twee omvangrijke perronwanden als kunstlocatie aangemerkt. Deze boden ruimte aan een werk dat getuigt van een Europees perspectief op Amsterdam, dat het station herkenbaar maakt als halte voor de RAI en een gevoel van warmte oproept als tegenwicht voor de enigszins onherbergzame directe stationsomgeving.
Videostills van optreden Gerald van der Kaap | Beeld: uit schetsontwerp Van der Kaap
Brief Encounter
Gerald van der Kaap (Enschede, NL, 1959) kreeg de opdracht zijn ontwerp voor Station Europaplein te realiseren. Een zin uit een reiswoordenboekje vormde het uitgangspunt voor zijn ontwerp: I want a permanent wave / Ik wil een permanente golf. Het zijn zinnen die Van der Kaap vaak gebruikte in zijn optredens als vj en die uit een oud reiswoordenboekje komen. Ze zijn exemplarisch voor de verschillende interpretaties van taal.
Als Van der Kaap als vj optreedt, mixt hij een veelheid aan beelden door elkaar. Hier gebruikt hij dezelfde werkwijze, maar zijn de beelden als het ware gestold. Het ritme van het ontwerp wordt gedicteerd door de zin ‘I want a permanent wave’ en een filmisch scenario. Op de perronwand richting Noord figureert een man, op de perronwand richting Zuid een vrouw. Even zijn ze met elkaar verbonden in een Brief Encounter.
Beweging
De foto’s in het kunstwerk maakte Van der Kaap zelf, in de ruwbouw van het station én in de nabijgelegen ijssalon. Hij castte de modellen, ontwierp de kleding en ensceneerde de verschillende scenes in het fotoverhaal. Een verhaal dat een hedendaagse versie lijkt te zijn van het verhaal van Zeus en Europa. Niet geheel toevallig ligt er ergens in de vloer van het station een Griekse 2-Euromunt waar deze mythologische scene op wordt verbeeld.
Van der Kaap voerde het werk uit door het beeld in de verschillende lagen van het geharde glas aan te brengen en uitsparingen af te wisselen met dekkende delen. De achterzijde van de panelen bestaat uit een reflecterende coating. Door deze materiaaltoepassingen ontstaat diepte en beweging. In combinatie met de monumentaliteit en het sterk verhalende karakter van het kunstwerk ga je als reiziger deel uitmaken van het verhaal: je rijdt het letterlijk binnen.
Oud zakwoordenboekje met de zin ‘I want to have a permanent wave’ | Beeld: uit schetsontwerp Van der Kaap
Over de kunstenaar
Van der Kaap is kunstenaar, fotograaf en vj en realiseerde verschillende werken in de openbare ruimte. Recent verscheen zijn filmdebuut ‘Beyond Index’, over een groepje kunststudenten dat in een Chinese schilderijenfabriek Europese meesterwerken kopieert en waarin de kleur blauw voor verandering zorgt.
Gegevens van het kunstwerk
Titel: ‘I want a permanent wave’ | Opening: 17 mei 2018. | Materiaal: fotografie en digitaal gecomponeerd drukwerk gemonteerd tussen glas. | Afmeting: twee wanden van circa 4,5 x 120 meter.
Het kunstwerk vlak voor de preview | Foto: Jorrit ’t Hoen