Podcast over Europaplein

[vc_row fluid=”stretch_row_only” padding_top=”pt-40″][vc_column width=”2/3″ class=”col-sm-6 column-right”][vc_column_text]Soms krijg je bijzondere berichtjes in je mailbox. Zoals dat van de Zuid-Italiaanse Maria Chiara Miccoli, master studente Contemporary Art History aan de VU in Amsterdam. Omdat de gebruikelijke studiereis naar het buitenland vanwege de eerste lockdown vorig jaar niet doorging, kregen de studenten een alternatieve opdracht: het maken van een paper en een podcast over een kunstwerk in de openbare ruimte in Nederland. Maria Chiara kreeg het kunstwerk van Gerald van der Kaap in de Noord/Zuidlijn toegewezen: I Want A Permanent Wave (2018) in Station Europaplein.

‘Ik kende het werk nog niet, simpelweg omdat het station niet op mijn route ligt, maar ik voelde me er meteen mee verbonden’, vertelt Maria Chiara. ‘Ik heb sowieso iets met stations en reizen. Stations zijn voor mij plaatsen waar je elkaar ontmoet, of juist afscheid van elkaar neemt. Een soort van tussenruimte, waar sommige dingen eindigen en nieuwe dingen beginnen, waar nieuwe dromen ontstaan. Heel melancholisch. Dat gevoel krijg ik ook sterk bij het werk van Gerald van der Kaap, dat over een ontmoeting gaat.’

Als Gerald van der Kaap (Enschede, 1959) als vj optreedt, mixt hij een veelheid aan beelden door elkaar. Hier gebruikt hij dezelfde werkwijze, maar zijn de beelden als het ware gestold. Het ritme van het ontwerp wordt gedicteerd door de zin ‘I want a permanent wave’ en een filmisch scenario. Op de perronwand richting Noord figureert een man, op de perronwand richting Zuid een vrouw. Even zijn ze met elkaar verbonden in een Brief Encounter.

‘Mijn eerste indruk was dat het zo ontzettend groot is’ zegt Chiara. ‘Ik heb een foto gemaakt vanaf het balkon boven de rails. Daarvandaan overzie je de sporen, perrons en wanden met het kunstwerk. Je voelt daar heel goed de interactie tussen de beweging van de trein en het werk. Daarom wilde ik mijn podcast ook als een reis opbouwen, waarbij je steeds dichter bij het werk komt, tot je er met je neus bovenop zit en ziet uit hoeveel lagen de panelen zijn opgebouwd, net zoals het werk uit verschillende lagen bestaat die je pas gaat ontdekken als je je erin verdiept.’

Van der Kaap voerde het werk uit door het beeld in de verschillende lagen van het geharde glas aan te brengen en uitsparingen af te wisselen met dekkende delen. De achterzijde van de panelen bestaat uit een reflecterende coating. Door deze materiaaltoepassingen ontstaat diepte en beweging. In combinatie met de monumentaliteit en het sterk verhalende karakter van het kunstwerk ga je als reiziger deel uitmaken van het verhaal: je rijdt het letterlijk binnen.

Maria Chiara’s podcast werd uitgeroepen tot een van de beste drie die haar klas maakte. Inmiddels heeft ze de smaak te pakken en zou ze graag een serie podcasts maken over kunst in de stad.

Beeld nieuwspagina: Mijke Rummens.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/6″ animation=”zoomIn” animation_delay=”0.2″ class=”col-sm-3 column-left”][vc_column_text]

[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/6″ class=”col-sm-9 column-left”][vc_column_text]

Podcast over werk Station Europaplein

01/09/21[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row fluid=”stretch_row_only” padding_top=”pt-40″][vc_column animation=”zoomIn” animation_delay=”0.2″ class=”col-sm-3″][vc_video link=”https://soundcloud.com/user-114419924/maria-chiara-miccoli-i-want-a-permanent-wave”][vc_column_text][/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]